تشخیص سندروم کرونر حاد (Acute coronary syndrome = ACS) دربخش های اورژانس قلب وCCU بیمارستان‌ها، همیشه یک چالش بزرگ برای کلینیسین ها بوده است. علی رغم کامیابی تروپونین های قلبی به عنوان یک گلد استاندارد درتشخیص ACS ، جستجوی محققان برای یافتن بیومارکری که پیش از نکروز قابل تشخیص باشد؛ هنوز ادامه دارد. پژوهش های اخیرPAPP-A رابه عنوان یک بیومارکر نوظهور درگروه مارکرهای التهابی و پلاک های ناپایدار(unstable plaques) توصیه می کند.
پروتیئن PAPP-A یک متالوپروتئینازمتصل به زینک می باشد که درسه ماهه ی اول بارداری درسرم افزایش قابل ملاحظه ای دارد.درسال ۲۰۰۱ محققان برای اولین بار PAPP-A رابه عنوان یک مارکر قوی دربیماری شریان کرونری (Coronary artery disease) و ACS معرفی کردند.افزایش سطح PAPP-A در حضور پلاک های ناپایداربه نسبت پلاک های پایدار(stable plaques) بسیار بیشتر گزارش شده است .

بعد ترمطالعات متعددی نشان دادند که افزایش PAPP-A به طور کاملا مستقل قادرست اختلالات ایسکمیک قلبی را پیش بینی کند (predictor factor).PAPP-A دارای دوفرم است : فرم باند شده به MBP(Major Basic Protein) وفرم دیگر غیر باند شده به MBP و آزاد می باشد. فرم غیر باند شده به MBP به عنوان یک متالوپروتئیناز با پارگی (rupture) پلاک ها باعث ازبین رفتن آنها می گردد برخلاف کمپلکس  MBP-PAPP A که قادربه پارگی پلا ک ها نمی باشد. به طورکلی نقش دقیق PAPP-A و فیزیوپاتولوژی آن دراختلالات قلبی کاملا شناخته نشده است .این پروتئین قادربه فعال سازی IGF- I  می باشد که یک مدیاتور قوی درپروسه آترواسکلروزیس می باشد.درهرصورت تاکنون ثابت شده است که PAPP -A می تواند درپروسه ی پاره شدن پلاک های آتروم و ناپایدارسازی آنها به خوبی عمل کند و در نقش یک فاکتور پیش بینی کننده ی (predictor factor) مهم و موثر درتشخیص بیماران پرزنت شده در CCU با درد حاد سینه (acute chest pain) به کاررود.

⬅️حساسیت و ویژگی این بیومارکر نوظهور درمقایسه با گلد استانداردهای تشخیصی  ACS و CAD درجدول زیر بخوبی مشخص است :