چرا این تحقیق انجام شده است ؟

محققان پزشکی از حدود سالهای 1900یک وابستگی کلینیکی مابین بیماریهای پریودنتال(بیماری لثه) و روماتیسم مفصلی مشاهده کرده بودند. آنها گمان برده بودند که احتمالا یک عامل مشترک باعث تحریک هر دو بیماری میباشد. اما درک ما از اینکه چگونه این بیماریها ممکن است بهم مربوط باشند نامعلوم ماند.

 

چگونه این تحقیق انجام گرفت؟

ابتدا مطالعاتی در جستجوی عوامل مشترکی که ممکن است بیماریهای پریودنتال و روماتیسم مفصلی را بهم مربوط سازد انجام گرفت.سرنخهای اولیه ازمطالعات نمونه های پریودنتال ، جاییکه محققان روند مشابهی که قبلا در مفاصل بیماران روماتیسمی دیده شده بودرا در لثه بیماران پریودنتال دیدند ، پیدا گردید. این روند مشابه hypercitrullination نامیده شد. Citrullination بطور طبیعی در همه افراد بعنوان راهی برای تنظیم عملکرد پروتیینها رخ میدهد. اما ، در افراد روماتیسمی این روند فوق العاده فعال میگردد و در نتیجه hypercitrullination  ایجاد شده و تجمع غیرطبیعی از پروتینهای سیترولینه  ایجاد میگردد. این موضوع باعث تولید آنتی بادیها برعلیه این پروتینها شده و ایجاد التهاب کرده و به مفاصل در بیماران روماتیسمی حمله میکنند.

 

یافته های اصلی از کجا منشا گرفتند؟

مابین باکتریهای گوناگون پریودنتال، تحقیقات نشان داد که تنها یکی از آنها بنام (Aggregatibacter actinomycetemcomitans (Aa توانسته هایپرسیترولینیشن را در گلبولهای سفید انسان که محل اصلی تجمع پروتینهای سیترولینه شده در روماتیسم مفصلی هستند را تحریک کند. این باکتری از طریق ترشح سمی بنام leukotoxin A (LtxA)  ،که ایجاد منافذ ریزی برروی گلبولهای سفید کرده واز این طریق سلولهای سیستم ایمنی را از بین میبرد، باعث عمل سیترولینه شدن میگردد. تحقیقات بیشتر نشان داده است که تقریبا درنیمی از بیماران دارای روماتیسم مفصلی،در مقایسه با 11% از افراد سالم، شواهدی از عفونت با این باکتری دیده شده است. بسیار جالبتر اینکه تماس با این باکتری یک عامل مهم در تولید آنتی بادی علیه پروتینهای سیترولینه شده در بیمارانی که آمادگی ‍‍ژنتیکی ابتلا به روماتیسم مفصلی را دارند میباشد.

 

تاثیرات این تحقیق چیست؟

درمانهای فعلی با استروئیدها،داروهای بیولوژیکی،و ورزش درمانی در کاهش و آهسته کردن روندخمیده شدن و تغییر شکل دردناک مفاصل در بعضی و نه همه بیماران روماتیسم مفصلی موثر میباشند. این تحقیق درهایی را بروی رابطه دیرینه و طولانی مدت مابین بیماریهای لثه و روماتیسم مفصلی توسط شناسایی هایپرسیترولینیشن بعنوان یک روند مشترک که این دو وضعیت به ظاهر غیر مرتبط را به هم پیوند میزند باز نمود. یادگیری بیشتر در مورد چگونگی شروع این فرایند و اینکه چگونه باعث میشود سیستم ایمنی به پروتئینهای داخل مفصل حمله کند میتواند مارابه سمت راههای جدیدی برای درمان و حتی پیشگیری روماتیسم مفصلی در آینده سوق دهد.

 

لینک مقاله اصلی:

Aggregatibacter actinomycetemcomitans-induced hypercitrullination links periodontal infection to autoimmunity in rheumatoid arthritis. Konig MF, Abusleme L, Reinholdt J, Palmer RJ, Teles RP, Sampson K, Rosen A, Nigrovic PA, Sokolove J, Giles JT, Moutsopoulos NM, Andrade F. Sci Transl Med. 2016 Dec 14;8(369):369ra176