اتوآنتی بادی های مرتبط با رتینوپاتی همراه با سرطان

آنتی رتینال انتی بادی ها علیه سلولهای بی پلار، ترانسدوسین، رودوپسین، ارستین، کربونیک انیدراز دو، پروتئین های اتصالی رتینوئید اینترفوتورسپتورها، بستروفین، الفا انولاز، پروتئین بازی میلینی و اتوانتی بادی ها علیه پروتیئن های قسمت خارجی  اجسام میله ای در رتینوپاتی وتیلیفرم  پارانئوپلاستیک  (MAR ) مشاهده شده است.

 

 آنتی بستروفین  Bestrophin) )

  Bestrophin  پروتئینی  غشا گذر واقع شده در غشای جانبی بازال  اپتیلیوم رنگدانه دار رتینال (RPE) می باشد.  و به عنوان تنظیم کننده کانالهای کلریدی وابسته به ولتاژ فعال شده به وسیله کلسیم  در سلولهای  RPE شناخته می شود. نشان داده شده است که  در بیماری MAR  که  مهترین خصیصه  ان دیستروفی ماکولار می باشد  اتوآنتی باید هایی علیه  بستروفین -1 وجود دارند.  VMD2 کد کننده بستروفین 1 در نمو  اکولار  نقش دارد پس اتوآنتی بادی علیه بستروفین یک می تواند دلیل ازدست دادن عملکرد پروتئین باشد.

 

کانال کاتیونی پتانسیل رسپتور ترانزیت، زیر خانواده M، عضو 1   

(Transient receptor potential cation channel, subfamily M, member 1)

ترانزیت M1 که به عنوان ملاستین 1 یا MLSN1 نیز شناخته می شود دارای وزن مولکولی 200 کیلو دالتون میباشد و  اخیرا به  عنوان کانال کاتیونی واسطه پاسخ به نور در همه انواع سلولهای بی پلار ON شناخته شده است. این رسپتور جزئی از کانال انتفال دهنده سلولهای بی پلار می باشد که بر روی سلولهای ملانوسیت های طبیعی بیان می شود. همچنین تنها پروتئین سلولی بی پلار شناخته شده در پاتوژنز بیماری MAR است.

آنتی بادی های متصل شده به کانال بر سلولهای بی پلار NO به صورت مستقیم کانال را بلوکه می کنند و یا  به طور غیر مستقیم با انتقال پیام داخل سلولی تداخل می کنند که باعث از دست دادن دید در شب می شوند ( که به واسطه سلولهای بی پلار میله ای شکل  که تشکیل دهنده جزء  اصلی سلولهای بی پلار NO هستند.

تشخیص ایمونولوژیک رتینوپاتی اتوایمیون (بخش اول)

تشخیص ایمونولوژیک رتینوپاتی اتوایمیون (بخش سوم)

 

منابع:

. Eksandh L, et al. Autoantibodies against bestrophin in a patient with vitelliform paraneoplastic retinopathy and a metastatic choroidal malignant melanoma. Arch Ophthalmol 2008; 126:432–435.