-1 بیضه ها اعضایی هستند بیضی شکل و پهن که تعداد آنها دو عدد و طول آنها حدود ۵ سانتی‌متر است.

2- لایه خارجی بیضه از بافت لیفی متراکم و سفیدی ساخته شده که سپیدپرده یا tunica albuginea نامیده می‌شود.

3- این لایه در کنارهٔ عقبی بیضه به داخل آن وارد می‌شود و دیوارهٔ قائم و ناتمامی را ایجاد می‌کند که خود به چند دیواره تقسیم می‌شود و بافت بیضه را به ۲۵۰ تا ۴۰۰ لپک یا lobules تقسیم می‌کند.

4- هر یک از این lobules حاوی یک تا سه لوله پیچاپیچ باریک به ‌نام لوله‌های اسپرم‌ساز یا seminiferous tubules می‌باشند.

5- در داخل این لوله ها سلولهای دیگری به نام سلولهای سرتولی یا sertoli در بیضه یافت می‌شوند که مسؤول محافظت و تغذیه اسپرماتوزوئیدها هستند.

6- سلولهای بینابینی لیدیگ یا Leydig به صورت پراکنده‌ای در بین لوله‌ها قرار گرفته و مسؤول ترشح هورمون‌های مردانه بویژه تستوسترون می‌باشند.

7- ترشح تستوسترون در سلولهای لیدیگ تحت کنترل LH می باشد.

8- تستوسترون به همراه FSH تولید اسپرماتوژنزیز را در seminiferous tubules تحت کنترل قرار می دهد.

9- لوله‌های اسپرم‌ساز پس از الحاق به یکدیگر لوله‌های مستقیم بزرگتری به نام straight tubule را به‌ وجود می‌آورند که به ‌نوبهٔ خود پس از تداخل، شبکه توری شکلی را به نام شبکه بیضه یاRete Testis می‌سازند که اسپرم ها پس از ساخته شدن در لوله‌های اسپرم‌ساز به درون آن ریخته می‌شوند.

10- از شبکه بیضه در حدود ۲۰ لوله کوچک و مارپیچ خارج می‌شود به نام Efferent Ductule که پس از عبور از سپید پرده به اپیدیدیم یاEpididymis می‌پیوندد.

-11اپیدیدیم هر بیضه لولهٔ مارپیچی است که قسمت اول تشکیلات مربوط به مجاری بیضه را تشکیل می‌دهد. مجرای منی یا Vas deference در ادامه اپیدیدیم می‌باشد که ترشحات کیسه‌های منی پس از الحاق به این مجرا، مجرای انزال یا Ejaculatory Ductus را به‌وجود می‌آورد که از طریق این مجرا، اسپرماتوزوئید و ترشحات کیسهٔ منی به پیشابراه یا urethra می‌ریزد.