بیماری ایدز (HIV)
ایدز یکی از بیماری های میکروبی می باشد، که در عصر کنونی به ظهور آمده است و مانند سرطان جوامع دنیا را تهدید می کند و جزء بیماری های سرایت کننده محسوب می شود و در سال های اخیر چنان شیوع پیدا کرده است که پزشکان را مجبور به چاره جویی فوری کرده است.
علائم بیماری ایدز (HIV)
ایدز در شش مرحله به ظهور می پیوندد که عبارتند از:
علائم مرحله اول: تب، بی قراری، خستگی مفرط، متورم شدن غدد لنفاوی.
علائم مرحله دوم: در این مرحله شخص مبتلا به ایدز احساس بیماری نمی کند.
علائم مرحله سوم: شروع این مرحله با کاهش متوالی منفولیت ها همراه می باشد.
علائم مرحله چهارم: کاهش وزن، ضعف عمومی، خواب آلودگی، درد شکم، اسهال و...
علائم مرحله پنجم: برفک زبان، عفونت های خارجی در پوست، اطراف مقعد، اندام تناسلی و دهان
علائم مرحله ششم: بیماری بطور کامل قابل لمس و احساس می باشد.
پیشگیری از بیماری (HIV)
پیشگیری از ابتلا شدن به ایدز آسان می باشد به شرط آنکه
1- از ارتباط جنسی با افراد آلوده و مبتلا به ایدز خودداری کنید.
2- از استفاده فرآورده های خونی آلوده به میکروب ایدز خودداری کنید.
3- از سرنگ و سرسوزن، مسواک، تیغ تراش(صورت) بطور مشترک استفاده نکنید.
4- لوازم آلوده به خون را به مدت 20 الی 30 دقیقه بجوشانید.
5- اگر با خون وسائل آغشته به خون سر و کار دارید از تماس با آنها بدون دستکش خودداری کنید.
6- در موقع ختنه کردن، سوراخ کردن گوش، حجامت و ... از استریل بودن لوازم مطمئن باشید.
7- از معتاد شدن به مواد مخدر خودداری کنید، زیرا ایدز به افراد معتاد زودتر سرایت می کند.
8- اصول بهداشتی را به هنگام آمیزش جنسی رعایت کنید.
* لازم به ذکر است که ایدزز از طریق پیوند اعضاء و بافت ها نیز سرایت می کند و همچنین از مادر آلوده به نوزاد نیز سرایت می کند.
تشخیص بیماری ایدز (HIV)
تشخیص عفونتHIV، در بیشتر موارد از راه شناسایی آنتی بادی ویروس صورت می پذیرد. به طور معمول از تست های آزمایشگاهی که حساسیت بالایی برای شناسایی بیماران دارند، استفاده می شود؛ یعنی تست هایی که بتوانند فرد آلوده را به درستی، به عنوان فرد اچ آی وی مثبت شناسایی کنند. به این تست ها، تست های غربالگری می گوییم. علاوه بر این، باید از تستی استفاده شود که اختصاصی بوده و بتواند به درستی فرد غیر آلوده را به عنوان فرد اچ آی وی منفی متمایز نماید. به این تست ها، تست های تأییدی اطلاق می شود.
آزمایش های تشخیصی بیماری ایدز (HIV)
توصیه می شود که تمام افرادی که نتیجه ی آزمایش شان مثبت شده، مجدداً و ترجیحاً با یک روش دیگر آزمایش بدهند تا نتیجه قطعی را دریافت کنند.
دو روش اصلی برای تشخیص بیماری ایدز (HIV) وجود دارد:
-
تست های آنتی بادی مانند الایزا، تست های سریع، وسترن بلات و ریپا
-
تست های شناسایی ویروس مانند تست آنتی ژن اچ آی وی، پی سی آر و کشت ویروس
تست های سریع در کمتر از ۳۰ دقیقه انجام شده و بر روی نمونه ی خون و یا بزاق قابل انجام می باشند. تست سریع به طور عمده در موارد زیر کاربرد دارد:
-
زنان در معرض خطر اچ آی وی که قبلاً آزمایش اچ آی وی نداده اند، باید در زمان زایمان یا بلافاصله بعد از زایمان با یک آزمایش سریع غربالگری شده تا در صورت لزوم، پیشگیری با داروهای ضد رتروویروس برای شیرخوار آغاز شود و یا در زمان زایمان به خانم حامله تجویز شود.
-
زمانی که بعد از زایمان وضعیت اچ آی وی مادر نامشخص باشد و به خصوص مادر و یا پدر رفتارهای پرخطر داشته باشند، آزمایش سریع نوزاد در اولین فرصت بعداز تولد توصیه می شود تا بتوان پیشگیری با داروهای ضد رتروویروسی را برای نوزاد مواجهه یافته شروع کرد.
-
برای نوزادان بی سرپرست و همچنین نوزادان پرورشگاهی که وضعیت مواجهه ی اچ آی وی در آنها نامشخص است، آزمایش سریع اچ آی وی توصیه می شود.
-
در موارد مواجهه با موارد احتمالاً آلوده به اچ آی وی، فرد منبع را می توان با آزمایش سریع بررسی نمود تا نیاز به انجام پیشگیری دارویی مشخص گردد.
نتیجه ی مثبت هر تست سریع، می بایست پیش از تشخیص نهایی با یک روش تأییدی دیگر مشخص شوند.
درمان بیماری ایدز (HIV)
در حال حاضر داروها در معالجه عفونت ز مؤثر نیستند. برای مقابله با عفونت ها یا پیشگیری از آنها ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. داروهای ضد ویروسی مانند دیدانوزین ، استاوودین ، زالسی تابین، زیدوودین و نیز داروهای مهارکننده پروتئاز در درمان عفونت با ویروس ایدز مورد استفاده قرار می گیرند و ممکن است پیشرفت بیماری را به تأخیر اندازند. تجویز آنها باید توسط پزشکان با تجربه انجام پذیرد. با این داروها (مثل زیدووین ) می توان انتقال عفونت به نوزادان مادران حامله را کاهش داد. تحقیقات زیادی در رابطه با داروهای جدیدتر و واکسن آن از طریق مهندسی ژنتیک در دست انجام هستند.
