1) آیا افراد مبتلا به آلبینیسم نابینا هستند؟

خیر.در این بیماری قدرت بینایی کاهش می یابد ولی کاملا از بین نمی رود.

 

2) آیا بینایی افراد مبتلا به آلبینیسم در طول عمرشان کاهش می یابد؟

بینایی افراد مبتلا به آلبینیسم با بالا رفتن سنشان کاهش مرتبط با بیماری نداشته و تغییرات بینایی صرفا مربوط به سن می باشد.حتی در بعضی از انواع آلبینیسم بینایی فرد به مرور زمان به میزان کمی بهبود می یابد.

      

3) نیستاگموس چیست و چه عواملی بر روی آن اثر می گذارند؟

به حرکات نامنظم و غیر ارادی چشم در افراد مبتلا به آلبینیسم نیستاگموس گفته می شود.در بیماران مبتلا به آلبینیسم نیستاگموس درجات مختلفی داشته و معمولا با افزایش سن بهبود می یابد.در افراد مبتلا به آلبینیسم نیستاگموس زمانی که فرد ناراحت برانگیخته و یا خسته است بیشتر می شود.

 

4) آیا افراد مبتلابه آلبینیسم توانایی خواندن کتاب دارند؟

بله.البته بسته به میزان کاهش بینایی در افراد مبتلا به آلبینیسم این افراد ممکن است برای مطالعه به استفاده از ذربین نیاز داشته باشند.اگرچه معمولا بیماران مبتلا به آلبینیسم نیازی به استفاده از خط بریل ندارند ولی بعضی از بیماران برای جلوگیری از خستگی چشمانشان ممکن است از خط بریل استفاده کنند.

 

5) آیا بیماری آلبینیسم همراه با عقب افتادگی ذهنی می باشد؟

خیر. در بیماران مبتلا به آلبینیسم عقب ماندگی ذهنی دیده نمیشود. حتی برخی از متخصصین بر این باورند که افراد مبتلا به آلبینیسم نبست به خواهر و برادر خود ضریب هوشی بالاتری دارند.

 

6) آیا موی همه افراد مبتلا به آلبینیسم سفید است؟

خیر. در برخی از انواع بیماری آلبینیسم افراد هیچ گونه رنگدانه ای ندارند و موهایشان سفید است. بسته به نوع آلبینیسم و نژاد بیمار موها سفید، بلوند و یا قهوه ای هستند. در افراد مبتلا به آلبینیسم نوع چشمی موها سیاه بوده و فقط چشم هاا تحت تاثیر قرار می گیرند.

 

7) چرا نور آفتاب برای بیماران مبتلا به آلبینیسم مضر است؟

افراد مبتلا به آلبینیسم فاقد مقادیر کافی از رنگدانه ملانین هستند. ملانین به عنوان محافظی در برابر اشعه های مضر آفتاب عمل می کند. بنابراین افراد مبتلا به آلبینیسم نسبت به آفتاب سوختگی و سرطان پوست مستعد می باشند. همجنین چشم اقراد مبتلا به آلبینیسم نسبت به نور حساس است. چون رنگدانه ملانین در چشم افراد سالم نور را جذب می کند در حالی که چشم افراد مبتلا به آلبینیسم فاقد ملانین می باشد. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آفتاب در بیماران مبتلا به آلبینیسم ریسک ابتلا به آب مروارید را در آن ها افزایش می دهد.

 

8) آیا افراد مبتلا به آلبینیسم به مراقبت های پزشکی به خصوصی نیاز دارند؟

زمانی که فرد مبتلا به آلبینیسم به سن سه سالگی رسید بایستی هر شش ماه یک بار توسط چشم پزشک و هر یک سال یک بار توسط متخصص پوست معاینه گردد.

 

9) آیا بیماری آلبینیسم درمان دارد؟

هیچ راهی برای درمان کامل بیماری آلبینیسم وجود ندارد، با این حال می توان با یک سری از مراقبت ها علائم بیماری را کاهش داد. به طور مثال استفاده از عینک می تواند باعث بهبود دید در بیماران مبتلا به آلبینیسم شود و همچنین حساسیت چشم آن ها به نور را کاهش میدهد. اگر مشکلات بینایی فرد مبتلا به آلبینیسم خیلی زیاد باشد می توان از ذره بین و یا تلسکوپ های کوچک برای مطالعه استفاده نمود. اگر فرد مبتلا به آلبینیسم حرکات چشمی سریع داشته باشد می توان آن را با جراحی بهبود بخشید. در آینده احتمالا درمان بیماری آلبینیسم با استفاده از ژن درمانی مقدور گردد.