درجریان یک مطالعه به روش Cohort ، نوزادان پسر متولد شده ازمادران دانمارکی شرکت کردندکه درآن طی یک برنامه ی غربالگری ،AFP سرم زنان باردار را بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۴ راموردسنجش وبررسی قرادادند( نمونه گیری بین هفته های ۱۴-۲۲ بارداری انجام شد) .درنهایت دراین پژوهش مشخص شد ازمیان ۲۵۴۱۸ نوزادپسر، ۶۶۳ (۲/۶٪) تشخیص قطعی کریپتورکیدیسم داده شدند.پسران با AFPسرم مادری ( Maternal serum [MSAFP]AFP) برابر یا بیش از ۲/۵ برابر مدین ، دارای ریسک بیش از ۶۳درصد( باضریب اطمینان ۹۵%)برای ابتلا ی به کریپتورکیدیسم بودند به نسبت نوزادان پسری که دارای MSAFP حدود ۲۵ درصد مدین بودند.

مقادیر بالایMSAFP  می تواند به طور مستقیم به تغییرات فیزیوپاتولوژیکی که می تواند منجربه کریپتورکیدیسم گردد،کمک کند. به عبارت دیگر افزایش MAFP بین هفته های ۱۴ تا ۲۲ بارداری درعین اینکه می تواند نقص عملکردپلاسنتال را منعکس کند؛  خود نشانگر برخی جنبه هایی ست که  ممکنست به کریپتورکیدیسم منتهی گردد.ازاینرو توصیه می شود همکاران ژینکولوژیست وپریناتالوژیست درکیس های با MSAFP افزایش یافته ی حامل جنین پسرعلاوه بر آنوپلوییدی های مادرزادی شناخته شده، کریپتورکیدیسم راهم درتشخیص های افتراقی خود درنظر داشته باشند.  

بنابراین فیزیوپاتولوژی کریپتورکیدیسم یا نهان بیضگی را باید در عدم بالانس آندروژن - استروژن رحمی در دوران پری ناتال جستجوکرد.AFP درجریان برهم کنشی که باجنین دارد قادرست پاسخ جنینی رابه استروژن ها تعدیل کند.

علل شناخته شده ی اتیولوژیک ِافزایش MSAFP طی دوران بارداری عبارتنداز :

• خطا درمحاسبه ی سن بارداری

• بارداری های چندقلویی

• نقائص لوله ی عصبی باز(NTDs)

• نقص دیواره ی قدامی شکمی جنین

• مرگ جنینی داخل رحمی (IUFD)

• آنومالی های کلیوی

برخی علل اتیولوژیک افزایش MSAFP را به طور اختصار “ TOLD” بیان می کنند :

درحالی که MSAFP درسرم مادر از ۶ هفتگی قابل دیتکت است ولی پیک سرمی آن در۳۰ هفتگی بارداری می باشدو پیک آن درسرم جنینی و مایع آمنیوتیک حدود ۱۳ هفتگی است وپس ازتولد طی ۸ تا ۱۲ ماه اول نوزاد کاهش می یابد.