برای بررسی سرطان های کولورکتال می توان از چندین آزمایش استفاده کرد. این تست ها را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

• تست هایی که می توانند پولیپ های کولورکتال و سرطان را پیدا کنند: این آزمایش ها برای پیدا کردن هر ناحیه غیر طبیعی در ساختار روده بزرگ طراحی شده اند. این روش ها از طریق یک اسکوپ (یک ابزار لوله مانند با نور و دوربین) به داخل راست روده و یا تست های تصویربرداری ویژه (اشعه ایکس) قابل انجام است. پولیپ های یافت شده در این تست ها را می توان قبل از اینکه سرطانی شوند برداشت. بنابراین این آزمایش ها ممکن است از سرطان کولورکتال جلوگیری کنند. به همین دلیل چنانچه این آزمایشات در دسترس و مورد تمایل باشند، توصیه می گردند. این روش ها به عنوان روش های تهاجمی و استاندارد طلایی تشخیص سرطان کولورکتال هستند.

• آزمایشاتی که عمدتا سرطان را پیدا می کنند: این تست ها مدفوع را از نظر نشانه های سرطان بررسی می کنند. این آزمایش های غربالگری، غیر تهاجمی و از نظر عملی ساده تر هستند اما احتمال کمتری برای یافتن پولیپ ها وجود دارد. (مانند آزمایش FIT، Hapto/Heam، M2PK)

تست هایی که  بتوانند پولیپ های کولورکتال و سرطان را بیابند و همچنین در دسترس و مورد تمایل افراد باشند بیشتر توصیه می شوند. اما مهمترین مسئله این است که آزمایش ها به موقع انجام شود و نتایج آنها به صورت علمی پیگیری شود.

این تست ها نیز به خوبی سایر آزمایشات، زمانی که افراد نشانه های سرطان کولورکتال و سایر بیماری ها گوارشی مانند بیماری التهابی روده را دارند، قابل انجام است.

 

 

 تست هایی که می توانند پولیپ های کولورکتال و سرطان را تشخیص دهند:

 

سیگموئیدوسکوپی منعطف

در طول این تست، پزشک به بخشی از روده بزرگ و راست روده با یک سیگموئیدوسکوپ (یک لوله انعطاف پذیر نوری با ضخامت حدود یک انگشت همراه یک دوربین کوچک ویدئویی در انتها) نگاه می کند. این لوله از طریق مقعد و به داخل راست روده وارد می شود و به سمت بخش پایین روده بزرگ حرکت داده می شود. تصاویر اسکوپ بر روی یک صفحه ویدویی مشاهده می شود.

پزشک شما با استفاده از سیگموئیدوسکوپ قادر به مشاهده رکتوم و بخشی از کولون، برای تشخیص هر گونه اختلال ( و احتمالا برداشتن محل آسیب دیده) است. سیگموئیدوسکوپ طول 60 سانتی متر (حدود 2 فیت) دارد بنابراین پزشک با این روش می تواند تمام رکتوم و کمتر از نیمی از کولون را مشاهده کند.

این روش به عنوان یک آزمایش غربالگری برای سرطان کولورکتال در ایالات متحده کاربرد گسترده ای ندارد.

قبل از انجام آزمایش:

پزشک را از مصرف هر گونه دارو مطلع کنید. ممکن است نیاز داشته باشید قبل از آزمایش داروها را تغییر دهید. داخل روده باید خالی و تمیز باشد تا پزشک بتواند شیارهای کولون سیگموئید و رکتوم را ببیند. برای تمیز کردن آنها دستورالعمل های خاصی را دنبال حواهید کرد. ممکن است از شما خواسته شود تا رژیم غذایی خاصی را دنبال کنید (مانند نوشیدن مایعات شفاف) و یا در روز قبل از آزمایش برای پاک کردن کولون از شیاف یا ملین های قوی استفاده کنید.

در طی آزمایش:

سیگموئیدوسکوپی معمولا بین 10 تا 20 دقیقه طول می کشد. بیشتر افراد برای این تست احتیاجی به آرام بخش ندارند اما ممکن است بخواهید با پزشک خود در این باره صحبت کنید. آرام بخش ها می توانند از ناراحتی تست بکاهند اما پس از آزمایش باید زمان بازیابی طی شود و نیاز است که یک نفر شما را به خانه برساند.

احتمالا از شما خواسته می شود که روی یک میز به سمت پهلوی چپ دراز بکشید و زانوها را تا نزدیک سینه بالا بکشید. قبل از شروع آزمایش ممکن است پزشک با یک دستکش آغشته به مواد روان ساز داخل رکتوم را بررسی کند. برای ورود ساده تر سیگموئیدوسکوپ به داخل رکتوم ابتدا آن را به مواد روان ساز آغشته می کنند. زمانی که اسکوپ داخل قرار می گیرد ممکن است حس سرما کنید. برای اینکه پزشک بتواند دیواره های کولون را بهتر بییند از میان سیگموئیدوسکوپ هوا پمپ خواهد شد.

اگر طی آزمایش از آرام بخش استفاده نکردید، ممکن است کمی احساس فشار و گرفتگی در قسمت پایین شکم داشته باشید. برای تسکین ناراحتی و کمک به حرکت روده ها به آرامی و از طریق دهان نفس عمیق بکشید. بعد از اینکه هوا از کولون خارج شود، احساس بهتری خواهید داشت.

چنانچه در حین تست پولیپی یافت شود، پزشک می تواند به وسیله یک ابزار کوچک از میان اسکوپ آن را خارج کند. پولیپ در آزمایشگاه بررسی خواهد شد. اگر پولیپ پیش سرطانی( آدنوما) یا سرطان کولورکتال شناخته شود، برای یافتن پولیپ ها یا سرطان در  سایر قسمت های کولون به کولونوسکوپی(توضیحات در پایین) نیاز خواهید داشت.

مشکلات احتمالی و عوارض جانبی: این تست به خاطر وجود هوا در کولون ممکن است آزار دهنده باشد اما درد آور نیست. چنانچه در طی تست درد داشتید پزشک را مطلع کنید. ممکن است بعد از انجام تست در اولین اجابت مزاج مقدار کمی خون ببینیند. خونریزی های شدید و سوراخ شدگی کولون از عوارض محتمل، اما بسیار نادر است.

 

کولونوسکوپی

برای این تست، پزشک تمام طول کولون و رکتوم را با یک کولونوسکوپ مشاهده می کند که یک لوله باریک انعطاف پذیر و روشن با یک دوربین کوچک ویدئویی در انتها است. این اساسا یک نسخه طولانی تر از سیگموئیدوسکوپ است که از طریق مقعد به داخل رکتوم و کولون قرار داده می شود. از طریق کولونوسکوپ می توان ابزار خاصی را برای بیوپسی (نمونه) منتقل کرد یا در صورت لزوم هر ناحیه مشکوک مانند پولیپ را حذف کرد.

قبل از انجام آزمایش:

 پزشک را از مصرف هر گونه دارو مطلع کنید. ممکن است نیاز داشته باشید قبل از آزمایش داروها را تغییر دهید. کولون و رکتوم باید خالی و تمیز باشد تا پزشک بتواند تمام کولون و رکتوم را  طی آزمایش ببیند. این روند پاکسازی کولون و رکتوم گاهی ناخوشایند است و ممکن است افراد را از انجام این تست غربالگری مهم باز دارد. با این حال کیت های جدیدتری برای پاکسازی روده در دسترس هستند و ممکن است تحمل آنها از نسخه های قبلی بهتر باشد. پزشک شما می تواند گزینه ها را با شما مورد بحث قرار دهد.

ممکن است پزشک به شما دستورالعمل خاصی دهد. مهم است که چند روز قبل از آزمایش آنها را به دقت بخوانید، شاید نیاز باشد حداقل یک روز قبل از تست رژیم غذایی خاصی را دنبال کنید یا لوازم و ملین ها را تهیه کنید. اگر در مورد هر یک از دستورالعمل ها مطمئن نیستید با مطب پزشک تماس بگیرید یا با پرستار آنها را مرور کنید.

همچنین ممکن است به شما گفته شود شب قبل از آزمایش از خوردن و آشامیدن بعد از نیمه شب بپرهیزید. اگر براساس نسخه هر صبح دارویی مصرف می کنید با پرستار یا دکتر در مورد نحوه ی مصرف آن در روز آزمایش صحبت کنید.

به خاطر استفاده از مواد آرام بخش طی آزمایش احتیاج خواهید داشت که یک نفر بعد از تست شما را به خانه ببرد. به علت وجود احساس خواب آلودگی یا گیجی بعد از آزمایش بسیاری از مراکزی که کولونوسکوپی انجام می دهند اجازه ترخیص با تاکسی و بدون همراه تا منزل را نمی دهند. اگر برای حمل ونقل مشکلی دارید با مرکز ارئه دهنده خدمات سلامت درمورد استفاده از خدمات بیمارستان یا مرکز جراحی صحبت کنید. بسته به شرایط، وسایل در دسترس دیگری برای رفتن به منزل وجود دارد.

در طی آزمایش:

این آزمایش معمولا30 دقیقه طول می کشد اما اگر پولیپی یافته و حذف شود طولانی تر خواهد شد. قبل از شروع یک داروی مسکن( به داخل ورید) تزریق می شود تا در طی آزمایش احساس آرامش و خواب آلودگی کنید. برای بیشتر افراد این دارو سبب ناهشیاری می شود به طوری که بعد ازآزمایش قادر به یاد آوردن آنچه اتفاق افتاده نیستند. شما بعد از پایان تست بلند خواهید شد اما ممکن است تا روز بعد به طور کامل هوشیار نباشید.

در طی آزمایش از شما خواسته می شود که به پهلو دراز بکشید و زانوها را بالا بیاورید. روی شما با یک پارپه پوشانده خواهد شد. فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس شما در طول آزمایش و پس از آن سنجیده می شود.

ممکن است پزشک شما با یک انگشت، رکتوم را قبل از قرار گرفتن کولونوسکوپ بررسی کند. برای ورود راحت تر، کولونوسکوپ آغشته به مواد روان ساز می شود و هنگامی که در رکتوم قرار می گیرد تا ابتدای روده بزرگ را طی می کند که آن جا را روده کور می نامند.

اگر هوشیار باشید، ممکن است زمانی که کولونوسکوپ وارد می شود یا بیشتر به سمت روده بزرگ حرکت می کند حرکات و فشار بر روده را احساس کنید. پزشک همچنین از طریق کولونوسکوپ هوا را به داخل روده می دهد تا بتواند شیار های روده را بهتر ببیند و برای انجام آزمایش از ابزار استفاده کند. برای برطرف کردن حس ناخوشایندی نفس کشیدن آرام و عمیق از طریق دهان کمک کننده است.

پزشک دیواره های داخلی کولون را با حرکت آهسته کولونوسکوپ بررسی می کند. چنانچه پولیپ کوچکی یافت شود ممکن است خارج گردد و برای بررسی از نظر تغییر به بافت سرطانی به آزمایشگاه ارسال گردد. این کار به این علت است که برخی پولیپ های کوچک ممکن است در طول زمان به سرطان تبدیل شوند.

اگر پزشک پولیپ بزرگتر یا تومور یا هر چیز غیر طبیعی دیگری ببیند، ممکن است بیوپسی انجام شود. یک تکه کوچک از بافت از طریق کولونوسکوپ خارج می شود تا در آزمایشگاه از نظر سرطان، رشد خوش خیم( غیر سرطانی) یا التهاب بررسی شود.

مشکلات احتمالی و عوارض جانبی: آماده سازی روده قبل از آزمایش ناخوشایند است. خود آزمایش آزار دهنده است اما آرام بخش ها معمولا کمک کننده هستند و بیشتر افراد بعد از برطرف شدن اثر مسکن حال طبیعی دارند. به خاطر پمپ شدن هوا به داخل روده در طی آزمایش، افراد گاهی اوقات تا مدتی بعد از آزمایش احساس نفخ یا گرفتگی دارند تا زمانی که بادها خارج شوند.

برخی افراد ممکن است به علت استفاده از آرام بخش ها دچار افت فشار خون یا تغییر در ضربان قلب شوند که اینها چندان جدی نیستند.

اگر پولیپ خارج شود یا در طی کولونوسکوپی بیوپسی انجام گیرد، ممکن است تا دو روز بعد از آزمایش مقداری خون در مدفوع دیده شود. خونریزی های شدید غیر معمول است اما در موارد نادر خونریزی احتیاج به درمان دارد یا حتی می تواند هشدار دهنده باشد.

کولونوسکوپی یک روش امن و کم خطر است که در موارد نادر می تواند سبب سوراخ شدن دیواره کولون یا رکتوم شود که سوراخ شدگی  نامیده می شود.  علائم شامل درد های شکمی شدید، تهوع و استفراغ باشد. این می تواند یه عارضه جدی یا حتی تهدید کننده حیات باشد زیرا می تواند به عفونت شکمی شدید منجر شود. ممکن است سوراخ ایجاد شده نیاز به ترمیم با جراحی داشته باشد. از پزشک خود در مورد خطرات این عرضه سوال کنید.

شما می توانید اطلاعات بیشتر در مورد کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی را در " سوالات متداول در مورد کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی"بدست آورید . (/treatment/understanding-your-diagnosis/tests/faq-colonoscopy-and-sigmoidoscopy.html)

 

تنقیه باریوم با کنتراست دوگانه (DCBE)

این تست به نام تنقیه باریوم با کنتراست هوا نیز نامیده می شود. همچنین ممکن است سری GI پایینی(lower GI series  ) نامیده شود. این آزمایش اساسا نوعی روش تصویربرداری با اشعه ایکس است. باریوم سولفات که یک مایع گچی است و هوا، هردو از طریق مقعد به داخل کولون و رکتوم برای بررسی سطوح داخلی وارد می شوند. با اشعه ایکس می توان مناطق غیرطبیعی را نشان داد و چنانچه ناحیه ای مشکوک دیده شود نیاز به انجام کولونوسکوپی برای کاوش بیشتر آن است.

این آزمایش به عنوان یک آزمایش غربالگری برای سرطان کولورکتال در ایالات متحده کاربرد گسترده ای ندارد.

قبل از آزمایش:

 برای اینکه کولون و رکتوم در طی آزمایش به خوبی قابل مشاهده باشند، خالی و تمیز بودن آنها قبل از آزمایش حائز اهمیت است. دستورالعمل های خاص جهت آماده شدن برای آزمایش به شما داده خواهد شد. به طور مثال ممکن است از شما خواسته شود که شب قبل از آزمایش روده خود را با ملین ها تمیز کنید و یا در صبح آزمایش از شیاف استفاده کنید. ممکن است از شما خواسته شود که حداقل برای یک روز قبل از آزمایش از یک رژیم غدایی حاوی مایعات شفاف استفاده کنید. روز قبل از آزمایش از خوردن و نوشیدن محصولات لبنی خودداری کنید و شب قبل از آزمایش و بعد از نیمه شب چیزی نخورید و نیاشامید.

در طی آزمایش:

آزمایش حدود 30 تا 45 دقیقه طول می کشد و نیازی به آرام بخش نیست. در اتاق اشعه ایکس بر روی یک میز به پهلو دراز می کشید. یک لوله کوچک انعطاف پذیر داخل رکتوم قرار داده می شود و باریوم سولفات تا یک حدی پمپ می شود و کولون و رکتوم را باز می کند. سپس اشعه ایکس آغاز به کار می کند و باریوم از میان کولون و رکتوم حرکت می کند. سپس هوا از میان همان لوله به داخل کولون و رکتوم وارد می شود تا باز شوند. این ممکن است سبب گرفتگی و ناخوشی شود و احساس فشار از حرکات روده داشته باشید.

تصاویر اشعه ایکس از سطوح روده و کولون گرفته می شود تا وجود پولیپ ها و سرطان مورد جستجو قرار گیرد. ممکن است از شما خواسته شود که برای کمک به حرکت باریوم و داشتن نمای متفاوت از کولون و رکتوم موقعیت خود بر روی تخت را تغییر دهید.

اگر در این آزمایش پولیپ یا ناحیه مشکوک دیگری دیده شود، احتمالا برای خارج کردن آنها یا مطالعه دقیق تر احتیاج به انجام کولونوسکوپی است.

مشکلات احتمالی و عوارض جانبی: ممکن است بعد از تست احساس نفخ یا گرفتگی داشته باشید و به سرعت بعد از آزمایش نیاز به خالی کردن روده باشد. باریوم می تواند به مدت چند روز موجب یبوست شود و تا زمانی که همه باریوم خارج شود مدفوع به رنگ خاکستری یا سفید دیده شود. خطر بسیار کمی وجود دارد که باد کردن کولون با هوا سبب آسیب یا سوراخ شدن آن شود و البته این خطر کمتر از کولونوسکوپی به نظر می رسد. این آزمایش هم مانند سایر روشهای اشعه ایکس شما را در معرض مقدار بسیار کمی تابش قرار می دهد.

 

کولونوگرافی سی تی (کولونوسکوپی مجازی)

این آزمایش یک نوع پیشرفته از اسکن توموگرافی محاسبه شده (CT یا CAT) از کولون و رکتوم است. یک اسکن CT از اشعه ایکس استفاده می کند اما به جای گرفتن یک تصویر مانند یک ایکس ری معمولی، یک اسکنر سی تی در حالی که شما روی تخت دراز کشیدید تصاویر بسیاری تهیه می کند. سپس یک کامپیوتر این تصاویر را به صورت یک عکس با جزئیات از قسمت مورد مطالعه در بدن ترکیب می کند.

برای کولونوگرافی سی تی، برنامه های کامپیوتری ویژه تصاویر دو بعدی اشعه ایکس و همچنین یک نمای سه بعدی از داخل کولون و رکتوم را ایجاد می کنند که به پزشک در امکان جستجوی پولیپ ها و سرطان را می دهد. این آزمایش به ویژه برای افرادی که نمی توانند یا نمی خواهند از روشهای تهاجمی مانند کولونوسکوپی استفاده کنند، مفید است. این روش نسبتا سریع انجام می شود و نیاز به مسکن ندارد. اگر چه این روش مانند کولونوسکوپی تهاجمی نیست اما همان نوع از آماده سازی روده لازم است، هم چنین یک لوله کوچک انعطاف پذیر درون رکتوم قرار داده می شود تا کولون را با هوا پر کند. یک اشکال دیگر این روش این است که اگر پولیپ یا ناحیه مشکوک دیگری در این آزمایش دیده شود برای خارج کردن یا بررسی کامل آن نیاز به کولونوسکوپی است.

قبل از آزمایش:

برای گرفتن بهترین تصاویر بسیار مهم است که کولون و رکتوم قبل از آزمایش خالی شده باشد. به شما گفته خواهد شد که برای حداقل یک روز قبل از آزمایش یک رژیم حاوی مایعات شفاف را رعایت کنید. راه های زیادی برای تمیز کردن کولون پیش از آزمایش وجود دارد. اغلب در بعد از ظهر روز قبل از آزمایش شما مقدار زیادی مایعات ملین می نوشید که سبب می شود زمان زیادی را در دستشویی سپری کنید. گاهی در صبح روز آزمایش ملین و شیاف بیشتری نیاز است تا مطمئن شوید روده ها خالی هستند. کیت های جدیدی برای تمیز کردن روده در دسترس هستند و ممکن است بهتر از موارد قبلی تحمل شوند. پزشک شما می تواند گزینه های شما را مورد بحث قرار دهد.

در طی آزمایش:

این آزمایش در یک اتاق ویژه با اسکنر سی تی انجام می شود و حدود ده دقیقه طول می کشد. ممکن است از شما خواسته شود تا قبل از آزمایش یک محلول کنتراست بنوشید تا موجب نشانه گذاری هر مدفوع باقی مانده در کولون یا رکتوم شود تا به پزشک زمانی که به تصاویر نگاه می کند، کمک می کند. از شما خواسته می شود بر روی یک میز باریک دراز بکشید که بخشی از اسکنر سی تی است. یک لوله منعطف کوچک در رکتوم قرار داده می شود. برای تهیه تصاویر بهتر، هوا از میان لوله به داخل کولون و رکتوم پمپ می شود تا آنها را باز کند. سپس میز به سمت اسکنر سی تی جا به جا می شود و از شما خواسته می شود که برای 15 ثانیه تا زمانی که آزمایش انجام شود نفس خود را نگه دارید. شما دو اسکن خواهید داشت: یکی زمانی که به پشت دراز کشیدید و دیگری زمانی که روی شکم یا پهلو دراز کشیدید.

مشکلات احتمالی و عوارض جانبی: معمولا بعد از این آزمایش عوارض جانبی کمی وجود دارد. ممکن است به خاطر وجود هوا در کولون یا رکتوم احساس نفخ یا گرفتگی داشته باشید اما این با یکبار خروج هوا از بدن بر طرف می شود. خطر بسیار کمی وجود دارد که باد کردن کولون با هوا سبب آسیب یا سوراخ شدن آن شود و البته این خطر کمتر از کولونوسکوپی به نظر می رسد. این آزمایش هم مانند سایر روشهای سی تی اسکن شما را در معرض مقدار بسیار کمی تابش قرار می دهد.

 

آزمایش های غربالگری و تشخیص  سرطان کولورکتال

این آزمایشات مدفوع را از نظر نشانه های سرطان بررسی می کنند. برای بیشتر افراد انجام این گونه آزمایش ها ساده تر از روش هایی مثل کولونوسکوپی است و اغلب در خانه قابل انجام هستند. اما این آزمایش ها در یافتن پولیپ ها به خوبی تست هایی مثل کولونوسکوپی نیستند و اگر نتایج یکی از این آزمایشات مدفوع مثبت (غیرطبیعی) باشد، هنوز نیاز به انجام کولونوسکوپی خواهید داشت تا وجود سرطان بررسی شود.

 

آزمایش خون مخفی مدفوع براساس گایاک gFOBT))

یک آزمایش برای بررسی سرطان کولورکتال جستجوی خون مخفی در مدفوع است. ایده پشت این آزمایش این است که رگ های خونی در پولیپ های کولورکتال بزرگتر یا در سرطان ها، شکننده است و با عبور مدفوع به آسانی آسیب می بیند. رگ های آسیب دیده معمولا به داخل کولون خونریزی می کنند اما فقط گاهی خونریزی کافی برای مشاهده خون در مدفوع ایجاد می شود.

آزمایش خون مخفی مدفوع براساس گایاکgFOBT)) خون موجود در مدفوع را از طریق یک واکنش شیمیایی تشخیص می دهد. با این آزمایش نمی توان تعیین کرد که خون دیده شده ناشی از کولون است یا سایر قسمت های لوله گوارشی( از جمله معده). اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد برای یافتن علت خونریزی نیاز به انجام کولونوسکوپی خواهد بود. اگرچه خون موجود در مدفوع ناشی از پولیپ یا سرطان است اما می تواند علت های دیگری نیز داشته باشد از جمله زخم ها، هموروئید، دایورتیکولولوزیس(برآمدگی های کوچک که نقاط ضعیفی را در دیواره کولون ایجاد می کنند)، یا بیماری التهابی روده (کولیت).

این آزمایش در طی زمان پیشرفت کرده بنابراین اکنون احتمال یافتن سرطان کولورکتال بیشتر است. جامعه سرطان امریکا برای غربالگری نسخه های بسیار حساس تر و جدیدتری از این تست را توصیه می کند.

برخلاف سایر آزمایشهای مثل کولونوسکوپی این آزمایش باید هر سال انجام شود.

قبل از آزمایش:

 برخی غذاها یا داروها می توانند نتایج را تحت تاثیر قرار دهند بنابراین توصیه می شود که قبل از این آزمایش از موارد زیر اجتناب کنید:

• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(NSAIDs) مثل ایبوپروفن(Advil) ، ناپروکسن (Aleve) یا آسپیرین( بیشتر از یک آسپیرین بزرگسال در هر روز) برای 7 روز قبل از آزمایش.( اینها می توانند سبب خونریزی شوند که منجر به نتایج مثبت کاذب می شود). توجه: افراد بهتر است از مصرف NSAIDs برای دردهای جزئی خودداری کنند. اما اگر این داروها را به صورت روزانه برای مشکلات قلبی یا سایر شرایط مصرف می کنید، بدون صحبت کردن با پزشکتان برای این تست آنها را قطع نکنید.

• مصرف ویتامین سی بیشتر از 250 میلی گرم در روز به صورت مکمل ها یا مرکبات یا آبمیوه طی سه روز قبل از آزمایش( این می تواند شیمی آزمایش را تحت تاثیر قرار دهد و حتی اگر خون وجود داشته باشد نتایج را منفی کند).

• گوشت قرمز ( گوشت گاو، گوسفند یا جگر) طی سه روز قبل از آزمایش ( ترکیبات خون در گوشت ممکن است سبب نتایج مثبت کاذب شود).

برخی از افرادی که این آزمایش را انجام می دهند آن را تکرار نمی کنند چون نگران این هستند که چیزی که خوردند آزمایش را تحت تاثیر قرار دهد. حتی اگر نگران این موضوع هستید، مهم ترین مسئله این است که آزمایش را انجام دهید.

اگر در این آزمایش خون یافت شود برای یافتن منشا آن نیاز به کولونوسکوپی خواهید داشت. این که مجدد آزمایش gFOB  را تکرار کنید یا سایر آزمایش هایی از این نوع انجام دهید کافی نیست.

 

آزمایش ایمونوشیمیایی مدفوع (FIT)

آزمایش ایمونوشیمیایی مدفوع (FIT) همچنین به عنوان آزمایش ایمونوشیمیایی خون مخفی مدفوع(iFOBT)  نامیده می شود.  این آزمایش به روشی متفاوت از FOBT  براساس گایاک خون مخفی در مدفوع انجام می شود. این آزمایش با بخشی از پروتئین هموگلوبین انسانی که در گلبول های قرمز خون یافت می شود، واکنش می دهد.

FIT بسیار شبیه به آزمایش gFOBT   و بر روی مقادیر اندک مدفوع که بر روی کارت یا درون لوله جمع آوری می شوند، انجام می شود. برخی افراد این آزمایش را ساده تر می دانند چون نیازی به رعایت محدودیت های غذایی یا دارویی ندارد ( ویتامین ها و غذا ها FIT را تحت تاثیر قرار نمی دهند.) و جمع آوری نمونه ها راحت تر خواهد بود. همچنین در این آزمایش احتمال کمتری برای واکنش با خونریزی های ناشی از سایر قسمت های مجرای گوارشی مانند معده وجود دارد.

مانند gFOBT  آزمایش FIT  نیز قادر به شناسایی توموری که خونریزی نمی کند نیست، بنابراین نمونه های چندگانه ای از مدفوع

باید مورد آزمایش قرار گیرد. این آزمایش باید هر ساله انجام شود و چنانچه در مورد خون مخفی مثبت باشد برای وارسی های بعدی آزمایش کولونوسکوپی مورد نیاز خواهد بود.

 

آزمایش DNA مدفوع

یک آزمایش DNA  مدفوع به دنبال بخش های غیرطبیعی DNA در سلول های سرطانی یا پولیپ است. سلول های سرطانی کولورکتال اغلب دارای (تغییرات) جهش های DNA در ژن های مشخص است. سلول های سرطانی کولورکتال یا پولیپ های حاوی این جهش ها، اغلب در مدفوع وجود دارد که این آزمایش ممکن است بتواند آنها را شناسایی کند. Cologuard، نیز آزمایشی است که اخیرا در دسترس قرار گرفته و برای بررسی خون موجود در مدفوع قابل استفاده است.

این آزمایش بهتر است هر سه سال یکبار انجام شود. چنانچه مثبت باشد (یافتن تغییرات در DNA یا مشاهده خون) انجام کولونوسکوپی لازم خواهد بود.

 

ویژگی های مثبت و منفی این آزمایش های غربالگری چه خواهد بود؟

 

عنوان آزمایش: سیگموئیدوسکوپی منعطف

ویژگی های مثبت: نسبتا سریع و امن است، معمولا نیازی به آماده سازی کامل ندارد،مسکن استفاده نمی شود، نیاز به متخصص ندارد و هر پنج سال انجام می شود.

ویژگی های منفی: قادر به بررسی تنها یک ناحیه از کولون است، ممکن است پولیپ های کوچک دیده نشود، قادر به حذف همه پولیپ ها نیست، ممکن است برای بیمار کمی حالت ناخوشی و ناراحتی ایجاد کند، خطر بسیار کمی برای خونریزی، عفونت یا پارگی روده وجود دارد و در صورت وجود نتایج غیر طبیعی نیاز به کولونوسکوپی است.

 

عنوان آزمایش: کولونوسکوپی

ویژگی های مثبت: قادر به بررسی تمام کولون است، توانایی نمونه برداری و حذف پولیپ ها را دارد، هر ده سال انجام می شود و قادر به یافتن برخی بیماری های دیگر است.

ویژگی های منفی: ممکن است پولیپ های کوچک دیده نشود، نیاز به آماده سازی کامل روده دارد، از نظر اقتصادی هزینه های یک بار تکرار آزمایش بیشتر از سایر آزمایش ها است، معمولا نیاز به مسکن است، به کسی احتیاج دارید که شما را به خانه برساند، یک روز کاری را از دست می دهید و احتمال خطر کمی از جهت بروز خونریزی، پارگی روده یا عفونت وجود دارد.

 

عنوان آزمایش: تنقیه باریوم با کنتراست دوگانه

ویژگی های مثبت: معمولا می توان تمام کولون را دید، روش نسبتا ایمن و کم خطری است، نیاز به مصرف مسکن نیست و لازم است که هر پنج سال انجام شود.

ویژگی های منفی: ممکن است پولیپ های کوچک دیده نشود، نیاز به آماده سازی کامل روده دارد، احتمال نتایج مثبت کاذب وجود دارد، قادر به حذف پولیپ ها طی آزمایش نیست و در صورت وجود نتایج غیر طبیعی نیاز به کولونوسکوپی هست.

 

عنوان آزمایش: کولونوگرافی سی تی (کولونوسکوپی مجازی)

ویژگی های مثبت: نسبتا سریع و امن است، معمولا می توان تمام کولون را دید، بدون نیاز به مسکن است و هر پنج سال انجام می شود.

ویژگی های منفی: ممکن است پولیپ های کوچک دیده نشود، نیاز به آماده سازی کامل روده دارد، احتمال نتایج مثبت کاذب وجود دارد، قادر به حذف پولیپ ها طی آزمایش نیست و در صورت وجود نتایج غیر طبیعی نیاز به کولونوسکوپی هست و همچنین از نظر حق بیمه چندان شناخته شده نیست.     

          

عنوان آزمایش: خون مخفی مدفوع براساس گایاک(gFOBT)

ویژگی مثبت: بدون هیچ خطر مستقیمی برای کولون است، نیاز به آماده سازی کولون ندارد و نسبتا ارزان است.

ویژگی منفی: ممکن است برخی پولیپ ها و سرطان ها تشخیص داده نشود، احتمال نتایج مثبت کاذب وجود دارد، پیش از انجام آزمایش تغییرات رژیمی لازم است، در صورت وجود نتایج غیر طبیعی نیاز به کولونوسکوپی هست و باید هر سال انجام شود.

 

عنوان آزمایش: روش ایمونوشیمیایی مدفوع (FIT)

ویژگی مثبت: بدون هیچ خطر مستقیمی برای کولون است، نیاز به آماده سازی کولون ندارد و نسبتا ارزان است و بدون نیاز به تغییرات در رژیم غذایی انجام می شود.

ویژگی منفی: ممکن است برخی پولیپ ها و سرطان ها تشخیص داده نشود، احتمال نتایج مثبت کاذب وجود دارد، در صورت وجود نتایج غیر طبیعی نیاز به کولونوسکوپی هست و باید هر سال انجام شود.

 

عنوان آزمایش: DNA مدفوع

ویژگی مثبت: بدون هیچ خطر مستقیمی برای کولون است، نیاز به آماده سازی کولون ندارد و بدون نیاز به تغییرات در رژیم غذایی انجام می شود.

ویژگی منفی: ممکن است برخی پولیپ ها و سرطان ها تشخیص داده نشود، احتمال نتایج مثبت کاذب وجود دارد، در صورت وجود نتایج غیر طبیعی نیاز به کولونوسکوپی هست و باید هر پنج سال انجام شود و همچنین از نظر حق بیمه چندان شناخته شده نیست.